Dracut s Boston Post Cane از قديمي ترين ساكن كلاريسا پولي فاستر رد شد

در تالار شهر, عصاي پست بوستون را آويزان كرد كه توسط روزنامه پست بوستون به شهر بوستون منتقل شد. در حدود سه شهر در سراسر انگلستان با اين تازي‌ها قرار داشت.اين يك شاهكار تبليغاتي بود - تازي‌ها قرار بود به قديمي‌ترين ساكن شهر ارائه شود و سپس مسن‌ترين موجود در زمان عبور آن‌ها را نشان دهد. اما البته, طبق گفته قديمي‌ترين ساكنان اين روزنامه, قديمي‌ترين فرد مرد. به همين دليل, قديمي‌ترين مقيم ژاپن در واقع به عصاي پست بوستون تعلق نداشت. كلاريسا پولي (فوستر) اسميت روز تولدش را در ژانويه ۲۰۱۰ جشن گرفت. من مي‌توانم به موقع برگردم و او را به اين شهر برسانم.كلاريسا پولي فاستر در ژانويه ۲۰۱۰ به دنيا آمد. او يكي از هفت بچه بود. زماني كه كلاريسا باردار شد, خانواده به لوول منتقل شدند تا پدرش بتواند از خانواده كار در كارخانه‌هاي نساجي حمايت كند. او هم در كارگاه كار پيدا كرد كه در آنجا كار مي‌كرد. او چهار سال در كارخانه لوول كار مي‌كرد.بعد از آن, كلاريسا و خانواده‌اش به خانه‌اي كه در خيابان " ريورسايد " واقع بود نقل‌مكان كردند. وقتي كه خانواده‌اش به اينجا نقل‌مكان كردند, او شغلي به عنوان بافنده در كارخانه كوچك نساجي داشت كه متعلق به برادران مك گري در حياط نيروي دريايي بود. كارخانه توليد مي‌كرد. پدرش مزرعه‌اي در خيابان فرعي خريد و خانواده‌اش به آنجا نقل‌مكان كردند. كلاريسا در ماه سپتامبر با هوراس اسميت ازدواج كرد.پس از ازدواجشان, كلاريسا و شوهرش يك پانسيون در لوول را اداره مي‌كردند. سپس به خانه بازگشتند تا به مزرعه خانوادگي بروند. در سرشماري سال ۲۰۰۰, جمعيت اين مزرعه ۱۰ هكتار بود. آن‌ها اسب, گاو آهن و خوك داشتند و در هر سال جو صحرائي برداشت مي‌كردند. كلاريسا از والدينش مراقبت مي‌كرد - هر دو سال سن داشتند.هوراس اسميت يك نجار آلماني بود و در يك تصادف در ساختمان صرافي‌ها درگذشت.

لاول در سال 1885. در صدمين سالگرد تولد وي ، كلاريسا با بوستون پست مصاحبه شد. از او راز ماندگاري خواسته شد. او سه دليل داد. اول ، او گفت ، "هرگز با باز كردن پنجره ها نخوابيد. هواي شب ناسالم است. "توصيه دوم او اين بود:"جوانان بايد هر چه بيشتر از درها خارج شوند."در آخر ، او گفت:" وقتي جوان بودم ، جاي پسري را در مزرعه گرفتم. من تمام كارهايي را كه معمولاً توسط يك پسر كوچك انجام مي شود انجام دادم. كلاريسا پولي اسميت در 10 آوريل 1922 در خانه خود درگذشت. او به همراه همسرش در گورستان نيو بوستون دفن شده است. در اوايل سال 1922 ، قبل از گذشت او ، Silas R. Coburn The History of Dracut را منتشر كرد و وي به كلاريسا اشاره كرد كه به 100 سالگرد تولد خود رسيده است. كوبورن نيز مانند او ، كار مزرعه را دليل اصلي كلاريسا و ديگران در شهر ذكر كرد كه توانستند چنين زندگي طولاني داشته باشند. وي نوشت: "برخي از خانواده هاي دركوت توانسته اند با مشغول كار در مزرعه به پيري برسند و به اين ترتيب در نزديك طبيعت زندگي كنند و در آن عادت هاي ذهن و بدن كه غالباً به پيري زودرس تمايل دارند ، دست يابند اينكه كلاريسا اسميت تا 102 سالگي زندگي كرده يا نه ، زيرا او در مزرعه كار كرده است ، بحث و گفتگو است. اما آنچه من مي دانم اين است كه او سزاوار ارائه پست نيشكر در شهر بود. اينجا براي شما كلاريسا پولي اسميت است.